اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض میدان های الکترومغناطیس با فرکانس پایین برفعالیت سیستم ۱α آدرنرژیک در روده بزرگ موش صحرایی

مقدمه: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض میدان های الکترومغناطیس بر بعضی عملکردهای روده به ویژه حرکات آن تأثیر می گذارد. بنابراین در تحقیق حاضر تأثیر قرارگیری در معرض میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین بر فعالیت سیستم آدرنرژیک در روده بزرگ ایزوله شده موش مطالعه گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول، گروه آزمایشی (سولنوئید روشن) شامل 10 سر موش که در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 1000 میکروتسلا و 50 هرتز به مدت 140 روز در دستگاه سولنوئید روشن قرار داده شدند. گروه دوم، گروه شاهد (سولنوئید خاموش) شامل 10 سر موش که در شرایط مشابه گروه اول در دستگاه سولنوئید خاموش قرار گرفتند و گروه سوم، گروه کنترل شامل 10 موش که در شرایط طبیعی نگهداری شدند. فعالیت های مکانیکی حلقه های جدا شده کولون که در حمام بافتی متصل به ترانسدیوسر نیروی دستگاهpowerlab a to d قرارگرفته و پاسخ تغییرات مکانیکی بافت به تجویز تجمعی داروی فنیل افرین ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد بین پاسخ مکانیکی بافت به دارو در گروه آزمایشی (سولنوئید روشن) نسبت به گروه شاهد (سولنوئید خاموش) و کنترل، تغییراتی نشان می دهد ولی این تغییرات از نظر آماری معنی دار نمی باشد (05/0(p>. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می کنند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض میدان های الکترومغناطیس با فرکانس پایین در حساسیت گیرنده های 1α آدرنرژیک تغییراتی ایجاد نمی کند.